Aντιγράφω απο Μαρμέλα;''Γαλάζιες στάχτες σε
κοκκινες μπάλες.Πίσω απ'τα τζάμια τα
Χριστούγεννα.Σπάνια με αφορούσαν.Και συ γαλάζια κορδέλα -με τυλίγεις.
Δώρο ΣΕ σενα.Με σφίγγεις χαλαρά γύρω απτο λαιμό.
Όχι πολύ-πολύ σφιχτά...Γι'αυτό μένω.Ακόμη...'Οταν η κορδέλα γίνει μαύρη-θα φύγω...
Τι έχω να χάσω?Χρόνο?Σκέψεις?Λαμπερές μονέτες?Και άμα τελειώσει , θα σε τυλίξω στην
γαλάζια κορδέλα ή στην μαύρη-ανάλογα-και θα σε φυλάξω
στο πατάρι...Γιορτινές βιτρίνες-
κ συ δουλεύεις-κ γω σ'ενοχλώ -
κ συ τηλεφωνείς-κ γω δεν ξέρω τι να κάνω...με σένα-κ μ'αυτη τη
χαρμολύπη που βουλιάζει συνέχεια μέσα μου...κ είναι δεμένη η κορδέλα...
Έχω κρύψει προσεκτικά το κουβάρι στο στομάχι μου κ το ψαλίδι στο συρτάρι
.(Τα σύνεργα για τα γιορτινά στολίδια.)Οι βόλτες παρηγορούν αλλά δεν γιατρεύουν.Και κανένα
στολίδι δεν μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις ο,τι η
χαρμολύπη κ το κουβάρι μπορεί να τα' κουβανείς ήδη μέσα σου,να τα κρύβεις εντός σου'!
Και λες 'εντάξει' η
γαλάζια κ η μαύρη κορδEΛΑ
Εγώ εδώ είμαι.
Ας έρθουν κ άλλα χρώματα να τυλιχτούν γύρω μου...-σαν
Χριστουγενιάτικο δέντρο θα μοιάσω-
καθόλου δε με μέλει!Η μήπως ...όχι?''