USELESS POESIA from MARMELLA

Aντιγράφω απο Μαρμέλα;

''Γαλάζιες στάχτες σε κοκκινες μπάλες.
Πίσω απ'τα τζάμια τα Χριστούγεννα.
Σπάνια με αφορούσαν.
Και συ γαλάζια κορδέλα -με τυλίγεις.
Δώρο ΣΕ σενα.Με σφίγγεις χαλαρά γύρω απτο λαιμό.
Όχι πολύ-πολύ σφιχτά...
Γι'αυτό μένω.Ακόμη...
'Οταν η κορδέλα γίνει μαύρη-θα φύγω...
Τι έχω να χάσω?
Χρόνο?
Σκέψεις?
Λαμπερές μονέτες?

Και άμα τελειώσει , θα σε τυλίξω στην γαλάζια κορδέλα ή στην μαύρη-ανάλογα-και θα σε φυλάξω στο πατάρι...

Γιορτινές βιτρίνες-κ συ δουλεύεις-κ γω σ'ενοχλώ -κ συ τηλεφωνείς-κ γω δεν ξέρω τι να κάνω...με σένα-κ μ'αυτη τη χαρμολύπη που βουλιάζει συνέχεια μέσα μου...κ είναι δεμένη η κορδέλα...

Έχω κρύψει προσεκτικά το κουβάρι στο στομάχι μου κ το ψαλίδι στο συρτάρι.
(Τα σύνεργα για τα γιορτινά στολίδια.)

Οι βόλτες παρηγορούν αλλά δεν γιατρεύουν.
Και κανένα στολίδι δεν μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις ο,τι η χαρμολύπη κ το κουβάρι μπορεί να τα' κουβανείς ήδη μέσα σου,να τα κρύβεις εντός σου'!

Και λες 'εντάξει' η γαλάζια κ η μαύρη κορδEΛΑ
Εγώ εδώ είμαι.Ας έρθουν κ άλλα χρώματα να τυλιχτούν γύρω μου...-σαν Χριστουγενιάτικο δέντρο θα μοιάσω-καθόλου δε με μέλει!

Η μήπως ...όχι?''